‘Brigitte de gans’. Een kerstverhaal geschreven door Jans Jagt

Klazienaveen – Jans Jagt heeft een aantal korte kerstverhalen geschreven. Vandaag gaat het kerstverhaal over Brigitte de gans.

Brigitte de gans

Boer Rieks Herder uit Noordbarge had jarenlang de gewoonte een vijftal kalkoenen op z’n erf vet te mesten. Kalkoenen waren toch de kroon op de kerstmaaltijd. Maar tijden veranderen.

Verleden jaar had Rieks de kalkoenen geslacht en had daarvoor een paar ganzen gekocht. Het voer was goedkoper en ten huize van de Herders was de crisis ook merkbaar. Gans moeder Lucia had met succes vier eieren uitgebroed. Vier zusjes met de welluidende namen: Theresia, Babette, Angelique en Brigitte. Van boer Rieks kregen ze goed eten, soms kwam het eten rechtstreeks uit de keuken van de boerin. De vier zusjes groeiden dan ook als kool.

In het weilandje hadden ze een vijvertje om lekker te ravotten. Ganzen staan er om bekend dom te zijn. Maar wat die domheid betreft was Brigitte toch een uitzondering. Voor een gans was ze zelfs vrij intelligent. Daarnaast was ze ook veruit de mooiste gans. In menselijke termen had ze zelfs Grace Kelly achtige trekjes. Een slanke middellange hals, een prachtige kegelvormige roze rode snavel en een zacht witte verenpracht.

De vier zusjes waren de afgelopen tijd zodanig vetgemest dat ze niet meer in staat waren te vliegen. “Tegen de Kerst zijn ze bijna vier kilo. Dat is het juiste gewicht om ze te slachten” hoorde ze de boerin op een koude november middag tegen Rieks zeggen. Brigitte schrok zich lam, ze zag de bui al hangen. Aan het eind van het jaar zou ze als gevulde kerstgans op het bord van de boer en boerin liggen. Dat mocht niet gebeuren, daar moest ze wat op verzinnen.

Afvallen moest ze, proberen te vliegen. Dat moest haar redding worden.
Vanaf dat moment probeerde ze elke morgen en avond haar vleugels te versterken. Wel buiten zicht van de boer. Haar drie zusjes verklaarden haar voor gek. Ze konden niet geloven dat ze aan het eind van het jaar als bruin gebakken gans op tafel stonden. Daar was de boer toch veel te goed voor!

Een weiland verder op liep Gustav de jonge en stoere brandgans al een paar dagen verliefd rond. De hele dag was zijn blik gericht op de prachtige gans bij de boerderij. Van een vriend hoorde hij dat ze Brigitte heette. Gustav was hier met zijn groep geland voor een tussenstop. Werd het kouder dan trokken ze verder. Gustav had de grootste spanwijdte van alle brandganzen, een prachtige zwart-witte tekening in zijn grijsblauwe vleugels.

De zon was nog maar net op toen Gustav de wandeling waagde naar de boerderij. Hij moest kennismaken met de mooie Brigitte voordat ze verder trokken. Hij had er die nacht niet van geslapen. Het klikte meteen. Gustav vertelde van zijn stoere reis vanuit Noorwegen en schrok van Brigittes vooruitzichten.
“Het wordt kouder, over een paar dagen trekken we verder. Ga met ons mee”.
Gelukkig bleef de nachtvorst nog even uit. Elke dag stond Gustav aan hek van de boerderij. Maar de onvermijdelijke vorst kwam dan toch nog vrij onverwachts. “Morgenvroeg trekken we verder”. Gustav keek Brigitte vragend aan. Ze wist niet of het lukte, wekenlang had ze haar vleugels getraind in het weilandje, ze was afgevallen. Brigitte zou die nacht niet slapen, ook Gustav kwam niet verder dan een hazenslaapje.

In alle vroegte zou ze afscheid nemen van haar zusjes, tranen vloeiden over de prachtige kegelvormige roze rode snavel van Brigitte. Ze zou haar zusjes nooit meer zien. De eerste aanloop in het weilandje mislukte volkomen, ze kwam tot stilstand tegen het gaas, ook de tweede, derde en vierde poging gingen mis.
Boer Rieks kwam op het lawaai af met een jachtgeweer over zijn schouders.
Het was nu of nooit, in een laatste alles of niets poging leunden haar vleugels op de koude morgenlucht, ze raakte met haar linker poot nog net de omheining, ergens dichtbij hoorde ze Gustav. Ze hoorde een schot dat afketste op het dak van het naastgelegen kippenhok, Ze vloog, ze vloog. Een tweede geweerschot vloog langs haar snavel. Steeds hoger vloog ze nu, Gustav hield haar uit de wind.

De andere brandganzen sloten zich nu aan en vormden een prachtige V vorm. Nog een keer vlogen ze over de boerderij van boer Rieks, nog een keer zag Brigitte haar zusjes rond waggelen. Nu waren ze onderweg naar het warme zuiden, Brigitte, Gustav en de rest. Twee dagen voor de Kerst landde de groep ganzen op een weiland in het zonnige zuiden van Frankrijk en konden genieten van het heerlijke malse gras, een ware kerstmaaltijd.

Jans Jagt